Ид (ар. عید‎) — рӯзи хурсандӣ ва тантанавие, ки васеъ ҷашн гирифта мешавад. Ид мафҳуми таърихист ва дар ҷараёни асрҳо ташаккулу инкишоф ёфта, дар худ афкори эстетикӣ, хусусиятҳои психология, тасаввуроти асотирӣ ва динии як ё гурӯҳи халқҳоро таҷассум менамояд. Ид комёбиҳои барҷастаи таърихию мадании халқро ифода карда, ба ҳукми анъана медарояд. Вобаста ба таърих, хусусият ва моҳияташон Идҳо гуногун мешаванд.

Нигаред низ

вироиш
  1. Донишномаи Ҳисор. — Душанбе: «Ирфон», 2015, — с. 264