Имодуддини Исфаҳонӣ
Имодуддин Котиби Исфаҳонӣ (форсӣ: عمادالدین کاتبِ اصفهانی; 1125[1][2][3][…], Исфаҳон — 20 июн 1201, Димишқ[4]) — таърихнигор, нависанда ва донишманди форс-тоҷик, муаллифи «Харидату-л-қаср ва ҷаридату-л-аср», «ал-Фатҳу-л-қиссӣ фӣ-л-фатҳу-л-қудсӣ» ва «ал-Барҷу-ш-шомӣ».
| ар. مُحمَّد بن مُحمَّد بن حامد بن أَلُه الأصبهاني | |
| Таърихи таваллуд | 1125[1][2][3][…] |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 20 июн 1201 |
| Маҳалли даргузашт | |
| Фазои илмӣ | Arabic literature[d] ва таърих |
| Алма-матер | |
 Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард | |
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ 2.0 2.1 Encyclopædia Universalis (фр.) — Encyclopædia Britannica, 1968.
- ↑ 3.0 3.1 Faceted Application of Subject Terminology
- ↑ 4.0 4.1 арабская Википедия — 2003.