Имон дар Ислом
Имон (ар. إيمان) — эътиқод ба ҳақиқати ислом; имон ба Аллоҳ, фариштагон, Китобҳои Муқаддас, паёмбарон, Рӯзи қиёмат ва ҷазои некиву бадӣ.
Мафҳум
вироишАркони Имон
вироишДар ҳадиси Ҷабраил (а) омадааст, ки имон аз шаш рукн иборат аст:
- имон ба Аллоҳ,
- имон ба фариштагон,
- имон ба Китобҳои Муқаддас,
- имон ба паёмбарон,
- эътиқод ба Рӯзи қиёмат,
- эътиқод ба Қазову қадар.
Ҳамчунин нигаред
вироиш- Сабр
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Ализаде А. А. Иман // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8. (CC BY-SA 3.0)
- Гогиберидзе Г. М. Исламский толковый словарь. — Ростов н/Д.: Феникс, 2009. — 266 с. — (Словари). — 3 000 экз. — ISBN 978-5-222-15934-7.
- Ньюби Г. Краткая энциклопедия ислама = A Concise Encyclopedia of Islam / Пер. с англ.. — М.: Фаир-пресс, 2007. — 384 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-8183-1080-0.
- Прозоров С. М. Иман // Ислам: энциклопедический словарь / Отв. ред. С. М. Прозоров. — М. : Наука, ГРВЛ, 1991. — С. 100. — 315 с. — 50 000 экз. — ISBN 5-02-016941-2.