Имтиёзҳои консулӣ — афзалият ва масуниятҳои махсусе мебошанд, ки дар давлати мавқеъгирифта ба намояндагии консулӣ, шахсони мансабдор ва аъзои оилаи онҳо дар асоси меъёрҳои байналхалқӣ пешниҳод мешаванд. Инҳо уҳдадории дидани чораҳо оид ба ҳимоя аз таҳқир ва таҷовуз; ҳуқуқи истифода бурдани нишони давлатӣ, лавҳаи консулӣ ва рамз; ҳуқуқ ба воситаҳои алоқа, аз ҷумла, қосидон ва рамзҳо; ҳуқуқ ба вохӯриҳои фахрй; озод шудан аз тафтиш ва кофтуковҳои гумрукӣ ва ғ.[1]

Нигаред низ вироиш

Эзоҳ вироиш

  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — С. 178