Кинематограф (юн. kinema – ҷинс, kinematos- ҳаракат ва graf – навиштан, сабт кардан) – 1) номи дастгоҳи наворбардорӣ, ки тавассути он объектҳои ҳаракаткунанда дар лентаҳо сабт гардида, бо роҳи рӯйи экран акс кунонида дар ҳаҷми калон нишон додан, истеъмол мегарданд;

2) номи кинотеатрҳои кӯҳнашуда;

3) маънои «санъати кино» - маҷмӯи васоил ва усулҳоест, ки тавассути онҳо филм ба навор гирифта намоиш дода мешавад.

Хусусияти асосии техникии Кинематограф инҳоянд:

  • сабти ҷисми мутаҳаррик дар навор, ки аз сабти видеомагнитӣ фарқ мекунад;
  • намоиши оммавии амалиёти сабтшуда дар бинои махсус.[1]
  1. Муродов М. Донишномаи фарҳанги рӯзноманигорӣ. Муҳаррир Ш. Комилзода. – Душанбе: Аржанг, 2016. – 480 с. – С. 128. ISBN 978-999-47-43-37-7