Лоҳут (ар. لاهوت‎) — олами зоти илоҳӣ, зинаи охирини такомули сӯфӣ, ки дар натичаи риёзат гӯё аз носут дур шуда ба дараҷаи худоӣ мерасад. Бино ба таълимоти тасаввуф, дар ин зина сӯфӣ аз тамоми хислатҳои инсонӣ фориғ шуда бо олами илоҳӣ мепайвандад.