Мард
Мард (порсӣ: مرد ) – ҷинси наринаи инсон; муқобил зан; одам, инсон; мард бояд, ки ҳаросон нашавад, мушкиле нест, ки осон нашавад (зарб.).
.JPG)
3. маҷ. росткор, ба қавли худ устувор, содиқ, вафодор; марди майдон марди шоистаи майдони корзор; марди шуҷоъ ва ҷасур; марди мардон а) марди аз ҳама ҷасур, одами ниҳоят шуҷоъ; б) унвони сардори олуфтаҳои Бухорои куҳна.
4. маҷ. шуҷоъ, далер, нотарс; муқоб. номард; мард будан далеру собитқадам будан; мард(он)-и кор аҳли кор; коргарон; он ки хубу диловарона кор мекунад; ҳам зани хона, ҳам марди кӯча зане ки ҳам вазифаи бонуи хонаро хуб адо мекунад ва ҳам мисли мардон машғули кори расмист.
Мардак (порсӣ: مردك ) – шакли тасғири мард; мардина. 2. шавҳар (хитоби зан ба шавҳар).[1]
Ин шавқовар астВироиш
Дар бисёр забонҳо калимаи мард ва инсон бо як калима ифода меёбанд, масалан: англ. man, фр. homme, испанӣ: hombre ва ғайраҳо.
Ба ин ҷо ҳам нигаредВироиш
ЭзоҳВироиш
- ↑ Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 1 А – Н (нашри дувум)./Зери таҳрири С. Назарзода, А. Сангинов, С. Каримов, М. Ҳ. Султон. – Душанбе 2010, - c. 795 ISBN 978-99947-69-39-1
ПайвандҳоВироиш
- Фарҳанги мукаммали забони тоҷикӣ Бойгонӣ шудааст 5 май 2016 сол.
|
Ин мақолаи хурд дар бораи зистшиносӣ аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |