Маҳмуд ибни Зиёуддин
(Тағйири масир аз Маҳмуд ибни Шайх Зиёуддин Муҳаммад)
Маҳмуд ибни Зиёуддин (? — қарни XVI) — луғатнавис ва шоири форс-тоҷик, муаллифи фарҳанги «Туҳфату-с-саодат»[1].
Зиндагинома вироиш
Дар миёнаҳои қарни XV дар Ҳиндустон зиндагӣ кардааст. Ашъораш аз ғазал, рубоӣ, қасида ва маснавӣ иборат буда, оҳанги ҳаҷву мутоиба доштааст. Вале Маҳмуд ибни Зиёуддин асосан бо фарҳанги «Туҳфату-с-саодат»-аш, ки соли 1510 мураттаб кардааст, бештар шуҳрат дорад. «Туҳфату-с-саодат» ба сифати яке аз фарҳангҳои қадими тафсирии форсӣ муҳим аст.
Эзоҳ вироиш
- ↑ فرهنگ تحفة السعادت (تأليف 916 ه/1510 م) | WorldCat.org(англ.). search.worldcat.org. 18 апрели 2024 санҷида шуд.
Адабиёт вироиш
- Маҳмуд ибни Зиёуддин / Х. Рауфов // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.