Мирхон Саидов
Мирхон Саидов (1906, ноҳияи Когон, ҶШС Ӯзбекистон — 23 марти 1978, Душанбе) — муаррих, номзади илмҳои таърих, дотсент.
Зиндагинома
вироишСолҳои 1919—1923 коргари устохонаи чармгарии ш. Бухоро, 1924—1929 донишҷӯи факултети коргарии Донишгоҳи давлатии Осиёи Миёна (ш. Тошкент), 1929—1931 котиби Комитети комсомолии ноҳияи Панҷ, 1931—1933 директори Истгоҳи мошинҳо ва тракторҳои (МТС) Сари Камар, 1933—1934 муовини раиси Комиҷроияи ноҳияи Ҷиликул, 1934—1935 директори Истгоҳи мошинҳо ва тракторҳои Сари Камар, 1935—1937 шунавандаи Институти марксизм-ленинизми ш. Тошкент, 1937—1939 ҷонишини раис ва раиси Комиҷроияи ВМКБ, 1939—1940 Комиссари халқии нигаҳдории тандурустӣ, 1940—1945 комиссари халқии зироат, 1945—1949 комиссари халқии молияи ҶШС Тоҷикистон буд. Солҳои 1949—1957 ҳамчун муовини ректори Донишкадаи давлатии омӯзгории ш. Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко оид ба шуъбаи шабона, 1958—1965 дотсент, мудири кафедраи таърихи ИҶШС-и донишкадаи номбурда кор кардааст. Солҳои 1940—1949 депутати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон (даъватҳои 2-3) буд. Бо орденҳои «Ленин», «Байрақи Сурхи Меҳнат», «Нишони фахрӣ», унвони фахрии «Муаллими хизматнишондодаи мактаби ҶШС Тоҷикистон» сарфароз гардидааст.
Осор
вироиш- Трудяхщиеся Таджикистана в борьбе за освоение Вахшской долины и создание в ней базы тонковолокнистого хлопка, Сталинабад, 1956.