Момоланг
Момоланг
Бачагон ба ду гурӯҳ ҷудо шуда, як гурӯҳ чашмашонро мебанданд, гурӯҳи дигар пинҳонмешаванд. Баъд аз ҳисоб кардан гурӯҳи якум ба ҷустуҷӯйи дасти дувум мебароянд ва ба таври гурӯҳи мисраъҳои зеринро месароянд: «Момаланг, момаланг, буқа куҷо? – Пешравак. Оби зам-зам, тири маҳкам, шер ҷуфт, дур пар!». Агар яке аз пинҳоншудагонро дастгир кунанд, бозигари дастгиршуда иштирокчии дарёфткардаро то ба миёнаҷойи майдон, ки “чала“ ном дошт, ба пушташ савор карда меорад. Водиҳои Рашту Ҳисор нимфаъол аст.[1]
Адабиёт
вироиш1. Нурджанов Н. Игры // Таджики Каратегина и Дарваза. Д., Вып. 3, 1976.
2. Донишномаи фарҳанги мардуми тоҷик. Ҷ.1. Д., 2015.
Нигаред
вироишМанобеъ
вироиш- ↑ Феҳристи миллии фаҳанги ғайримоддӣ /Natioal list of intangible cultural hertage/ Пажӯшиҳгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги ҶТ – Душанбе: «Аржанг» 2016, – С. 185
|
Ин мақолаи нопурра аз таърих мебошад. Шумо метавонед бо пурра кардани ин ба Википедия кумак кунед. |