Монтсит

МОНАCИТ (нем. Monazit, аз юн. monazo — танхо зиндагӣ мекунам), минерал, фосфати элементҳои нодир-замин, мансуби гурӯҳи церий; тар-киби химиявиаш (Се, La...) [POJ. Аксар омехтаҳои ТпО2 (то 10% ва баъзан зиёдтар), UO2 (то 6,6%), ZrOj, CaO, инчунин SiO2, SOa ва г. дорад. Системаи кристаллбандиаш моноклинӣ. Кристаллҳояш пластинка ва тахтачамонанд буда, дар шакли дона-дона ва массаҳои донадор низ вомехурад. Рангаш зард, зарди бур, чигари, сурх, баъзан сабз; чилояш шишагун. Сахтиаш 5—5,5; зичиаш (вобаста ба таркиб) аз 4900 то 5500 кг/м3. Дорой хосияти баланди радиоактивист. Монатсит дар пегматитхр, гвейсхр, рагх,ои карбонатии гидро-термалӣ ва граниту сиенитҳои иш-цорӣ аксар хамрохи шпатхри даш-тӣ, циркон, магнетит, ильменит ва диг. минералхр ёфт мешавад. Монатситро асосан аз конҳои пошхӯрдаи дарёи ва баҳрӣ мегиранд (масалан, дар Ҳиндустон, Шри-Ланка, Бразилия). Аз Монатсит серий ва торий чудо карда мегнранд.

Пайвандҳо

Monazite Бойгонӣ шудааст 15 феврали 1998 сол.

Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед.
Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад.