Муайидуддини Ҷандӣ

Муайидуддини Муҳаммад ибни Соъид Ҳотими Ҷандӣ (форсӣ: مؤیدالدین محمود بن صاعد حاتمی جَندی‎; ? — 1290, Ҷанд) — ориф, сӯфӣ, шоир[1], муҳаққиқ ва донишманди форс-тоҷик, муаллифи шарҳи «Фусусу-л-ҳикам» ва «Наҳфату-р-рӯҳ ва туҳфату-л-футӯҳ».

Муайидуддини Ҷандӣ
Иттилооти инфиродӣ
Вироиши Викидода

Эзоҳ вироиш