Музаффаруддиншоҳи Қоҷор
(Тағйири масир аз Музаффаруддин Мирзо)
Музаффаруддиншоҳи Қоҷор (форсӣ: مظفرالدين شاه قاجار; 23 март 1853, Теҳрон — 3 январ 1907, Теҳрон) — панҷумин подшоҳ аз дудмони Қоҷор, ки аз соли 1896 то 1907 бар Эрон ҳукумат кард.
| форсӣ: مظفرالدين شاه قاجار | |
 | |
.svg) | |
| 1 май 1896 — 3 январ 1907 | |
| Пешгузашта | Носируддиншоҳ |
| Ҷонишин | Муҳаммадалишоҳи Қоҷор |
| Таваллуд |
23 март 1853 |
| Даргузашт |
3 январ 1907 (53 сол) |
| Мадфан | |
| Дудмон | Қоҷориён |
| Падар | Носируддиншоҳ |
| Модар | Shokooh al-Saltanah[d] |
| Фарзандон | Муҳаммадалишоҳи Қоҷор, Малик Мансур Мирзо Шуъоуссалтана[d], Фахруддавла[d], Salar al-Dawla[d] ва Nasir al-Din Naseri[d] |
| Эътиқод | шиъа |
| Соядаст |
 |
| Ҷоизаҳо |
           |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Вай пас аз кушташудани падараш Носируддиншоҳ ба дасти Мирзоризо Кирмонӣ ва пас аз наздик ба 40 сол вилоятъаҳдӣ, шоҳ шуд ва аз Табрез ба Теҳрон омад. Дар ҷараёни ҷунбиши машрута, бархилофи кӯшишҳои садриаъзамаш Айнуддавла, бо машрутият мувофиқат кард ва фармони машрутиятро имзо кард ӯ аввалин шоҳи Эрон аст, ки ин коро анҷом дод ва ба хотири ҳамин ҳам дар таърихи Эрон машҳур аст. Ӯ даҳ рӯз пас аз имзои қонуни асосӣ даргузашт[1]. Вай охирин подшоҳи Эрон аст, ки дар Эрон даргузаштааст.
Эзоҳ
вироиш- ↑ Farmanfarmaian, Manucher (1997). Blood and Oil: Memoirs of a Persian Prince. Random House. ISBN 9780679440550.