Муҳаммади Моҳонӣ
Абдуллоҳ Муҳаммад ибни Исои Моҳонӣ (форсӣ: ابوعبدالله محمد بن عیسی ماهانی; тақрибан 820[2], Моҳон[d], Хилофати Аббосиён[2] — тақрибан 880[3], тахм. Бағдод, Хилофати Аббосиён[2]) — риёзидон, муҳандис, ахтаршинос ва нависандаи эронитабор, муаллифи «Китобу-н-насаба», «Шарҳи мақолаи панҷуми китоби „Усул“-и Уқлидус» ва «Арзу-л-кавокиб».
| Муҳаммади Моҳонӣ | |
|---|---|
| араб. форсӣ: مُحمَّد بن عیسی ماهانی ар. ابوعبدالله محمد بن عیسی ماهانی | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Ном ба ҳангоми таваллуд: | ар. ابوعبدالله محمد بن عیسی ماهانی[1] |
| Касб, шуғл: | риёзидон, ахтаршинос |
| Таърихи таваллуд: | тақрибан 820[2] |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | тақрибан 880[3] |
| Маҳалли даргузашт: |
|
| Эътиқод: | ислом |
| Самти фаъолият: | риёзиёт ва ахтаршиносӣ |
| Корфармо: | |
| Ҷойи кор: | Бағдод |
 Вироиши Викидода | |
Эзоҳ
вироиш- ↑ Record #24907346, Record #90082893, Record #289466183 // VIAF(бис.) — [Dublin, Ohio]: OCLC, 2003.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Архив по истории математики Мактьютор — 1994.
- ↑ 3.0 3.1 Dictionary of Scientific Biography (ингл.) / C. C. Gillispie — Charles Scribner's Sons, 1970.
Адабиёт
вироиш- Матвиевская Г. П., Розенфельд Б. А. Мухаммад ал-Махани // Математики и астрономы мусульманского средневековья и их труды (VIII—XVII вв.) / Отв. ред. А. П. Юшкевич. — М. : Наука, 1983. — Кн. 2. Математики и астрономы, время жизни которых известно. — С. 74. — 650 с. — 2 000 экз.
- Матвиевская Г. П. Учение о числе на средневековом Ближнем и Среднем Востоке. Ташкент: Фан, 1967.