Оиша бинти Абубакр
Уммулмуъминин Оиша бинти Абубакри Сиддиқ (ар. عائشة بنت أَبي بكر; 613, Макка — 678, Мадина) — савумин ҳамсари паёмбар Муҳаммад, духтари халифаи Рошид Абубакри Сиддиқ, фақеҳтарин ва огоҳтарин занони мусалмон дар бораи дин ва адаб.
| Оиша бинти Абубакр | |
|---|---|
| араб. عائشة بنت أَبي بكر | |
 | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Ном ба ҳангоми таваллуд: | Оиша бинти Абубакри Сиддиқ |
| Лақаб: | Уммулмуъминин |
| Касб, шуғл: | шоир |
| Таърихи таваллуд: | 614[1][2][3][…] |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | тақрибан 13 июл 678[4] |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Маҳалли дафн: | |
| Кишвар: | |
| Эътиқод: | ислом |
| Падар: | Абубакри Сиддиқ[5] |
| Модар: | Fatima bint Zaid[d] |
| Ҳамсар | Муҳаммад[5] |
| Ҷанг: | |
| Шогирдон: | Товус ибни Кайсан[d] |
| Нуфуз: | суннӣ |
| Шабоҳат: | Shia view of Aisha[d] |
Иттилооти иловагӣ |
|
| Лоиҳаҳои алоқаманд: |
 Викианбор |
 Вироиши Викидода | |
Кӯдакӣ
вироишНӯҳ сол пеш аз ҳиҷрат дар соли 613-уми милодӣ дар Макка ба дунё омадааст. Уммулмуъминин Оиша (р) соли 58-и ҳиҷрӣ (678) дар синни 67-солагӣ дар Мадина аз дунё гузашт ва дар гуристони Бақеъ ба хок супорида шуд.[6]
Ҳамсари паёмбар
вироишҲамсарони Ҳазрати Муҳаммад (с) 
|
|---|
Муҳаммад соли дуюми пас аз ҳиҷрат ӯро ба хонаи худ овард. Вай маҳбубтарин ҳамсари Муҳаммад ва дар ривояти ҳадис аз ҳама занони он Ҳазрат серривояттар мебошад.
Мактаби Оиша
вироишБузургони саҳоба дар бораи фароиз ва аҳкоми дин аз вай суол мекарданд ва онҳоро ҷавоб медод. Масрук вақте аз номи ӯ ривоят мекард, мегуфт: Сиддиқа бинти Сиддиқ ва ба ман гуфт. Аз ӯ 2210 ҳадис ривоят кардаанд.
Эзоҳ
вироиш- ↑ Afsaruddin A., Bell A. Encyclopædia Britannica (ингл.брит) — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768.
- ↑ https://snl.no/Aisha
- ↑ النسائي أ. ب. ش. الْمُجْتَبَى (араб.)
- ↑ Большая российская энциклопедия (рус.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ 5.0 5.1 Али-заде А. Аиша бинт Абу Бакр (рус.) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.
- ↑ Абдушарифи Боқизода. Тафсири навини Қуръони карим, ҷилди якум — Душанбе: «ЭР-граф», 2012. — с. 836
Сарчашма
вироиш- Абдушарифи Боқизода. Тафсири навини Қуръони карим, ҷилди якум — Душанбе: «ЭР-граф», 2012. — 880с.
|
Ин мақолаи ба Ислом алоқаманд нопурра аст. Шумо метавонед бо пурра кардани он ба Википедиа кӯмак кунед. |