Пиёдаҳо савора
“Пиёдаҳо савора”
Барои ин бозӣ бачаҳо ба ду дастаи баробар тақсим мешуданд. Сардорони дастаҳо каме дуртар рафта, байни худ маслиҳат мекарданду сипас ба назди бачаҳои гурӯҳи аввал омада мепурсиданд: “– Ёрон, ёрони мо, ҷав чанд ман? – мепурсид сардори даста. Бачаҳо кӯшиш мекарданд, ки чанд ман қарор кардани ҷавро ёбанд. Намояндаи кадом дастае, ки саволро дуруст ҷавоб медод, дастаи ӯ ғолиб ҳисоб ёфта, нахуст онҳо савораи пиёдагон мегардиданд. Пиёдагон саворонро ба пушти худ гирифта, дар кӯча роҳ мерафтанд. Дар Истаравшан дар ҳоли аз байнравӣ қарор дорад.[1]
Адабиёт
вироиш1. Амонов Р. Қиссаи диёри чашмасор. Д., 1995; 2. Амонов Р. Аз паи ҳикмати халқ. Д., 1963. 3. Донишномаи фарҳанги мардуми тоҷик. Д., Ҷ.2, 2016.
Нигаред низ
вироишЭзоҳ
вироиш- ↑ Феҳристи миллии фаҳанги ғайримоддӣ /Natioal list of intangible cultural hertage/ Пажӯшиҳгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги ҶТ – Душанбе: «Аржанг» 2016, – С. 191
|
Ин мақолаи нопурра аз таърих мебошад. Шумо метавонед бо пурра кардани ин ба Википедия кумак кунед. |