Разиюддини Нишопурӣ

Разиюддини Нишопурӣ (форсӣ: رضی‌الدین نیشابوری‎; ? — 1201, Нишопур) — фақеҳи ҳанафӣ, ориф, шоир ва риёзидони форс-тоҷик, шогирди Масъудии Бухорӣ, муаллифи «Макориму-л-ахлоқ» ва «Равзату-л-вафо»[1].

Разиюддини Нишопурӣ
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: шоир
Зодгоҳ:
Вироиши Викидода