Садаф (арабӣ: صدف) ҷилде, ки дар даруни он як навъ ҷонвари хурди баҳрӣ ҷой дорад; моддае, ки ба даруни садаф пайдо шуда батадриҷ ба гавҳар мубаддал мешавад.

« Зари бисёр чун меҳраш ба каф буд,
Аз ин гавҳар вале холӣ садаф буд.
»

Сарчашма вироиш

Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 1 А – О./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.174