Саидбеги Маҳмадуллоҳ

Саидбеги Маҳмадуллоҳ (Саидбег Маҳмадуллоев; зод. 1 августи 1954, ноҳияи Файзобод) — донишноманигор, тарҷумон ва файласуфи тоҷик, номзади илмҳои фалсафа (2015). Аълочии матбуоти Тоҷикистон (2001), Аълочии фарҳанги Тоҷикистон (2010), Узви Иттифоқи журналистони Тоҷикистон (2000).

Саидбеги Маҳмадуллоҳ
Саидбег Маҳмадуллоев
Таърихи таваллуд	1 август 1954(1954-08-01) (70 сол)
Зодгоҳ	ноҳияи Файзобод, ҶШС Тоҷикистон
Кишвар	Тоҷикистон
Фазои илмӣ	фалсафа
Ҷойҳои кор	СИ Энсиклопедияи Миллии Тоҷик
Дараҷаи илмӣ:	номзади илмҳои фалсафа
Алма-матер	Университети Давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин (1976)
Ҷоизаҳо	Аълочии фарҳанги Тоҷикистон[d] (2010)

Зиндагинома

Хатмкардаи факултаи шарқшиносии УДТ ба номи В. И. Ленин (1976, ҳоло ДМТ). Тарҷумони забони арабӣ дар Ҷумҳурии Арабии Сурия (1976-77), муаллими мактаби миёнаи № 35 н. Орҷоникидзеобод (ҳоло ш. Ваҳдат; 1977-79), тарҷумони забони арабӣ дар Ҷумҳурии Ироқ (1979-83), муҳаррири хурди нашриёти «Ирфон» (1983-84). Муҳаррир (1983-84), муҳаррири илмӣ (1984-85), муҳаррири калони илмии СИЭСТ (1986-90). Мутахассиси пешбари редаксияҳои Фалсафа ва ҳуқуқ (1990-91), кишоварзии СИЭМТ (1991—2007). Сардори шуъбаи иттилоот ва таҳлилу ташхис (2007-08), сардори раёсати ташкилотҳои динии Сарраёсат оид ба корҳои дини Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон (2008-10), сардори раёсати таҳлил ва ташхиси диншиносии Кумитаи оид ба корҳои дини назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон (2010-12). Муҳаррири пешбари редаксияи назорати илмӣ ва таҳрири адабӣ (2013), мудири редаксияи фалсафа, дин ва ҳуқуқи СИЭМТ (аз 2014), ҳамзамон х. к. и. Маркази синошиносии Ин-ти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон (аз 2013). Самти фаъолияти М.: таълиф, таҳрир, тарҷума ва таҳияи мақолаҳои энсиклопедӣ; таҳқиқи мероси фалсафии ниёгон; шарқшиносӣ; диншиносӣ. М. муаллифи 1 рисола, силсилаи мақолаҳо дар маҷаллаҳои илмӣ, ЭСТ (ҷилдҳои 5-8), ЭМТ, «Энсиклопедияи адабиёт ва санъат» (ҷилдҳои 1-3), «Энсиклопедияи Душанбе», «Энсиклопедияи Кӯлоб» ва «Донишномаи фарҳанги мардумӣ» (ҷилди 1). Узви ҳайати таҳрир ва Шӯрои назорати илмии ЭМТ. Муҳаррири масъули китобҳои «Қасасу-л-анбиё» (Д., 1988), «Фарҳанги арабӣ ба тоҷикӣ» (С. Сулаймонӣ, дар 2 ҷилд; Д., 2004), Мавлоно Яъқуби Чархӣ «Китобулфароиз» (Д., 2010), «Фанни хитоба»-и Арасту (тарҷума ба забони тоҷикӣ; Д., 2017) ва «Хитоба»-и Абуалӣ ибни Сино (тарҷума ба забонҳои тоҷикӣ ва русӣ; Д., 2018). Китоби «Тафсири Яъқуби Чархӣ»-ро (Д., 2000) таҳия кардааст. Яке аз таҳиягарони «Фалсафа аз оғози таърих»-и М. Рашод (китоби 1, ҷилдҳои 1 ва 2, Д., 1985; китоби 2, ҷилдҳои 3 ва 4, Д., 2008). Китобҳои «Дар пардаи массонҳо»-и В. В. Малишев (Д., 1985), «Гитлер аслан кӣ буд?»-и К. Бахман (Д., 1986), «Қуръон, пайдоиш ва асотири он»-и Л. И. Климович (Д., 1987) аз русӣ ба тоҷикӣ ва Исцеление. Доказательство. Третья статья // Абу Али ибн Сина. Соч., т. 6, Д., 2017; Абубакр Рази. Книга возрожений Галену. Д., 2017; Риторика (глава 3) // Абу Али ибн Сина. Соч. Т. 7, Д., 2018 аз арабӣ ба русӣ гардондааст.

Осор

• Мавлоно Яъқуби Чархӣ. Зиндагӣ, осор ва афкор. Д., 2013;
• Мавлоно Яъқуби Чархӣ. Маълумотнома (ба забонҳои тоҷикӣ, русӣ, узбекӣ, англисӣ, форсӣ). — Д. : СИЭМТ, 2018. — 264 с. — ISBN 978-99947-33-69-5

Адабиёт

• Мақомоти ваколатдори давлатӣ оид ба дин. Д., 2011.