Туғроии Исфаҳонӣ (форсӣ: طغرایی اصفهانی‎; 1061[1], Исфаҳон1121[1]) — пизишк, шоир, кимиёдон, ахтаршинос ва сиёсатмадори форс-тоҷик, вазири Салҷуқиён, муаллифи «Ҷомеъу-л-асрор» ва «Ҳақоиқу-л-истинодот».

Туғроии Исфаҳонӣ
Таваллуд 1061[1]
Даргузашт 1121[1]
Эътиқод ислом

Эзоҳ вироиш