Шаъё ибни Фариғун
Шаъё ибни Фариғун (форсӣ: شعیا بن فریغون; ? — қарни Х) — донишманди аҳди Сомониён, шогирди Абузайди Балхӣ, муаллифи «Ҷавомеъу-л-улум».
| Таърихи таваллуд | асри IX[1] |
|---|---|
| Зодгоҳ |
|
| Таърихи даргузашт | тақрибан 934[1] |
| Маҳалли даргузашт |
|
| Кишвар |
|
| Пеша | забоншинос, наҳвӣ |
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
Адабиёт
вироиш- Ibn Farīġūn; ed. Fuat Sezgin. (1985). Jawāmīʿ al-ʿulūm by Ibn Farīġūn. Publications of the Institute for the History of Arabic-Islamic Science, Series C: Facsimile Editions, Vol 14. Reproduced from MS 2768, Ahmet III Collection, Topkapı Sarayı Library, Istanbul. Frankfurt am Main: Institute for the History of Arabic-Islamic Science at the Johann Wolfgang Goethe University.
- Mutaġabbī ibn Farīġūn. (2007). Kitāb Jawāmīʿ al-ʿulūm. Taqdīm wa-taḥqīq Qays Kāẓim al-Janābī. Cairo: Maktabat al-thaqāfa wa-l-dīniyya.