Шаҳрбону
Шаҳрбону, Ҷаҳоншоҳ (форсӣ: شهربانو; номаълум, Эрон — 658) — шоҳдухти эронӣ ва духтари Яздгирди III.
форсӣ: شهربانو | |
Таърихи таваллуд | номаълум |
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 658 |
Падар | Яздгирди III |
Ҳамсар | Ҳусайн ибни Алӣ |
Фарзанд | Саҷҷод[1] |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Ӯ суқути силсилаи Соcонӣ ба унвони ғанимати ҷангӣ ба асорати мусулмонон даромад. Бархе муддаӣ ҳастанд, ки Ҳусайн ибни Алӣ бо Шаҳрбону издивоҷ кардааст ва ҳосили ин издивоҷ, фарзанде ба номи Алӣ ибни Ҳусайн мулаққаб ба Саҷҷод аст[2][3][4].
Эзоҳ
вироиш- ↑ Али-заде А. Али Зайн аль-Абидин (рус.) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007.
- ↑ Muh’sin al-Ameen al-A’mili, A’yan as-Sheea’h, Damascus, 1935, IV, 189.
- ↑ Donaldson, Dwight M. (1933). The Shi'ite Religion: A History of Islam in Persia and Irak. BURLEIGH PRESS. pp. 101–111.
- ↑ ʿALĪ B. ḤOSAYN B. ʿALĪ B. ABĪ ṬĀLEB. ENCYCLOPÆDIA IRANICA. 1 августи 2011 санҷида шуд.
Адабиёт
вироиш- Alizadeh, Mahbanoo; Zand, Roxane. Bībī Shahrbānū // Encyclopaedia Islamica : [англ.]. — Leiden : E.J. Brill, 2013.
- Amir-Moezzi, Mohammad Ali (2005). "ŠAHRBĀNU". Encyclopaedia Iranica. https://iranicaonline.org/articles/sahrbanu.
- Amir-Moezzi, Muhammad Ali (2011). The Spirituality of Shi'i Islam: Beliefs and Practices. London: I. B. Tauris.
- Boyce, Mary (1989). "BĪBĪ ŠAHRBĀNŪ". Encyclopaedia Iranica, Vol. IV, Fasc. 2. p. 198. https://www.iranicaonline.org/articles/bibi-sahrbanu.