Ширгоҳ ( форсӣ: شيرگاه‎  ; ҳамчунин ба забони румӣ чун Shīrgāh ва Shīr Gāh) — шаҳр ва маркази Шаҳристони Саводкӯҳи Шимолӣ дар устони Мозандарон, воқеъ дар Эрон аст. Дар саршумории соли 2006, аҳолии он 8529 нафар, дар 2269 оила будааст.

Маҳалли аҳолинишин
Ширгоҳ
Кишвар  [[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Баландии марказ 240 м[1]
Аҳолӣ
Аҳолӣ
shirgah.ir(форсӣ)
 Парвандаҳо дар Викианбор

Ширгоҳ яке аз чаҳор шаҳр дар Шаҳристони Саводкӯҳи Шимолӣ аст. Он дар ҷануб бо Зираб, дар шимол бо Қоимшаҳр ва дар ғарб бо Бобул (Мозандарон) ҳаммарз аст . Он 8000 нафар ва дар деҳоти атрофаш 3000 нафар аҳолӣ дорад.

Аз ин шаҳр роҳе, ки Теҳронро бо Қоимшаҳр мепайвандад, инчунин роҳи оҳан аз Теҳрон ба шимол мегузарад.

Таърихи Ширгоҳ

вироиш

Дар бораи Ширгоҳ ва омӯзишҳои таърихии он ривоятҳои шасони бисёр нақлшудааанд ҷамъ карда шудаанд, вале таҳқиқоти таърихӣ ба даст наомадаанд.

Кӯшиш карда шуд, ки аз ҳама шахсони ваколатдор ҳикояҳо гиранд ва қабули як маротиба беасосро пешгирӣ кунанд.

Хорхун ё Ширгоҳ

вироиш

То он ҷое, ки мо медонем, ки номи пешини Ширгоҳ Хархун буд, ки доир ба он се достон мавҷуд аст.

Дар якумаш гуфта мешавад, ки ҷангалҳои он бисёр буттаҳои хор доштанд, вақте ки чӯбкашон ва деҳқонон ба байни ҷангалҳо мерафтанд, пӯсташон бурида хун мерехт, бинобар ин Хорхун аз ду калимаи хурд иборат аст; Хор ва Хун.

Дар дуввум, як ҳикояте омадааст, ки хеле пеш аз ҳукмрони шаҳр шери қавӣ ва тавоно доштааст. Вай гуфтааст, ки агар ягон ҳайвони дигар шери маро занад, ба соҳиби он тӯҳфаи арзанда хоҳад дод. Деҳқони солхӯрда ва донишманд медонист, ки вақте гов хашмгин шавад ва ба ҳайвонҳои ҳатто қавитар ҳамла мекунад. Пас, ӯ ба қасри ҳоким рафт ва изҳор дошт, ки "Ман гове дорам, ки шерро зада метавонад". Ва аз ҳоким хоҳиш кард, ки шерашро ба майдони шаҳр барад.

Тамоми мардум дар гирди майдон ҷамъ омада, ҳайрон шуданд.

Аммо, говеро, ки гӯсолаи навзод дошт ва шери ваҳшатноку тавоноро ба майдон бурданд. Деҳқон фармуд, ки гӯсоларо дар ҷои наздики шер ва гов банданд. Шер хеле гурусна буд ва вақте ки шер ба гӯсола ҳамла кард, гов чунон ба ғазаб омад, ки вай шерро дар зарбаи аввал кушт. Аз ин рӯ онро Шергов номиданд. Баъдтар онро Ширгоҳ номиданд, зеро онро ба хубӣ талаффуз намекарданд.

Аммо якеи дигар мегӯяд, ки азбаски говҳо шири зиёд медиҳанд, онро Ширгоҳ меномиданд, ки маънои Шир ба маънои шир (ба лаҳҷа) ва Гоҳ ба маънои ҷой аст.

Сарчашмаҳо

вироиш