Эдит Пиаф (фар. Édith Piaf), номи аслиаш Эдит Ҷованна Гассон (фар. Édith Giovanna Gassion; 19 декабри соли 1915 дар шаҳри Париж — 10 октябри соли 1963, шаҳри Грас, Фаронса) — овозхон ва ҳунарпешаи синамои фаронсавӣ, иҷрокунандаи сурудҳои машҳури фаронсавии зерин: «Non, je ne regrette rien», «La Vie en rose», «Hymne à l’amour», «Mon légionnaire», «La Foule, Milord», «Tu es partout», «Mon Dieu» ва «L’Accordéoniste».

Эдит Пиаф
фр. Édith Piaf
Иттилооти асосӣ
Ном ба ҳангоми таваллуд фр. Édith Giovanna Gassion[1]
Таърихи таваллуд 19 декабр 1915(1915-12-19)[2][3][4][…]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 10 октябр 1963(1963-10-10)[2][3][5][…] (47 сол)
Маҳалли даргузашт
Солҳои фаъолият 19351963
Кишвар
Пеша(ҳо) овозхон, ҳунарпеша, овозхони истудиё, chansonnier, street artist, таронасаро
Навъи садо contralto[d]
Сабк шансон[d], chanson réaliste[d] ва ballade[d]
Номи мустаъор La Môme Piaf[8][9][10]
Ношир(он) Capitol Records[d], Pathé-Marconi[d], Columbia Records[d], Polydor Records[d] ва Philips Records[d]
Ҷоизаҳо
Соядаст
Соядаст
 Парвандаҳо дар Викианбор

Зиндагинома вироиш

Эдит 19 декабри соли 1915 дар шаҳри Париж, дар оилаи ҳунарпешаи ҳаваскор Анита Майяр, ки дар саҳна таҳти тахаллуси Лина Марса нақш меофарид ва дорбоз Луи Гассон ба дунё омадааст. Падараш солҳои аввали ҷанги дуюми ҷаҳон ихтиёри ба ҷанг рафта буд. Махсусан барои дидорбинии духтари нав тавлид ёфтааш Эдит, аз ҷанг дар охирҳои соли 1915 рухсатномаи дурӯза мегирад. Номи Эдитро ба шарафи ҳамшираи Бритониёи, ки 12 октябри соли 1915 аз тарафи олмониҳо кушта шуда буд гузоштаанд. Пас аз ду сол ба падари Эдит хабар мерасад, ки модари Эдит аз онҳо ҷудо шудааст ва Эдитро ба волидонаш гузоштааст. Дар шароити даҳшатбор Эдит зиндагӣ кардааст. Бибияш умуман ба тарбият ва нигаҳдории Эдити хурдакак хунукназарона рафтор мекард. Сипас Падараш Эдитро ба Нормандия, ба модари худаш мебарад. Шоири фаронсавӣ Раймон Ассо ҳамаҷониба барои машҳурият пайдо кардани Эдит Пиаф кӯшиш кардааст. Ба саҳна гузори, тарҳи овозхони, либос, ороиш, матни сурудҳои Эдит Пиаф пурра аз заҳматҳои шоир Раймон Ассо вобаста буд. Эдит Пиаф 10 октябри соли 1963, дар синни 47 солагӣ, дар шаҳри Граси Фаронса аз дарди ҷигар вафот кард.

Сурудҳо[11][12][13] вироиш

Хотира вироиш

Ҳайкали Эдит Пиаф дар майдони Пиаф (Place Edith Piaf) дар Порис соли 2003 гузошта шудааст.

Эдит Пиаф ду зиндагинома: «Дар рақси муваффақият» ва «Ҳаёти ман» навиштааст.

Дугонааш Симона Берто оиди зиндагии вай китобе навиштааст.

Маълумоти бештар оиди ин овозхони машҳур аз китоби Пера Дюкло ва Ҷорҷа Мартена «Пиаф», ки соли 1998 чоп шудааст, ёфтан мумкин аст.

Ба шарафи ин овозхон сайёраи хурд (3772) Пиаф, санаи 21 октябри соли 1982 аз тарафи корманди расадхонаи астрофизикии Қрим, Людмила Карачкина гузошта шудааст.

Филмҳо вироиш

Филмҳое, ки оиди зиндагӣ ва фаъолияти Эдит Пиаф бахшида шудаанд:

Ном Сол Коргардон Дар нақши Эдит Пиаф Эзоҳ
«Пиаф» 1974 Ги Казарил Бриҷит Арел Дар асоси зиндагиномаи Эдит Пиаф
«Эдит ва Марсел» 1983 Клод Лелуш Эвелин Буи Оиди муҳаббати Эдит Пиаф ва муштзан (боксёр) Марсел Сердан
«Ҳаёти садбарг ранг» 2007 Оливе Даан Марион Котийяр Дар асоси зиндагиномаи Эдит Пиаф

Китобҳо вироиш

  • Симона Берто. «Эдит Пиаф», Paris,Laffont, 1969 /Москва, «Искусство»,1991, 320 стр. (Хотираҳои Момон — дугонаи кӯдакиҳои Эдит Пиаф).Édith Piaf, by Édith Piaf and Simone Berteaut, published January 1982; ISBN 2-904106-01-4
  • The Wheel of Fortune: The Autobiography of Édith Piaf by Édith Piaf (originally written in 1958, 5 years before her death), Peter Owen Publishers; ISBN 0-7206-1228-4 (originally published 1958 as Au bal de la chance)
  • Berteaut, Simone; Boulanger, G. (translator). Au bal de la chance / Robert Laffont(англ.). — 1965 (translation). — Paris: Penguin(англ.), 1958. — ISBN 978-0140036695. memoirs, written by stepsister
  • The Piaf Legend, by David Bret, Robson Books,1988.
  • Piaf: A Passionate Life, by David Bret, Robson Books, 1998, revised JR Books, 2007
  • "The Sparrow — Edith Piaf, " chapter in Singers & The Song (pp. 23-43), by Gene Lees, Oxford University Press, 1987, insightful critique of Piaf’s biography and music.
  • Marlene, My Friend, by David Bret, Robson Books, 1993. Dietrich dedicates a whole chapter to her friendship with Piaf.
  • Oh! Père Lachaise, by Jim Yates, Édition d’Amèlie 2007, ISBN 978-0-9555836-0-5. Piaf and Oscar Wilde meet in a pink-tinted Parisian Purgatory.
  • No Regrets: The Life of Edith Piaf, by Carolyn Burke, Alfred A. Knopf 2011, ISBN 978-0-307-26801-3. An in-depth and insightful look at Piaf’s life.
  • «Edith Piaf Find me a new way to die» // David Bert 2015
  • (Ба забони русӣ). Мишел Марли. «Суруде чун умр дароз». Санкт-Петербург, «Аркадия», 2021, 353 саҳ.; ISBN 978-5-907338-60-9. Тарҷумаи Е.Кормилицына.

Эзоҳ вироиш

  1. http://archives.paris.fr/arkotheque/visionneuse/visionneuse.php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjEtMDYtMDUiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NDtzOjQ6InJlZjIiO2k6MzA1OTQ5O3M6MTY6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWwiO2I6MTtzOjIxOiJ2aXNpb25uZXVzZV9odG1sX21vZGUiO3M6NDoicHJvZCI7fQ==#uielem_move=-1704%2C-1350&uielem_islocked=0&uielem_zoom=220&uielem_brightness=0&uielem_contrast=0&uielem_isinverted=0&uielem_rotate=F
  2. 2.0 2.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
  3. 3.0 3.1 Encyclopædia Britannica (ингл.)
  4. Internet Broadway Database (ингл.) — 2000.
  5. http://www.parismatch.com/People/Musique/En-images/Edith-Piaf-une-voix-qui-vibre-toujours-Elle-aurait-eu-100-ans-aujourd-hui-La-Mome-anniversaire-100-ans-de-naissance-884389
  6. http://www.cineartistes.com/?page=images&id=715&type=3
  7. Deutsche Nationalbibliothek Record #118594125 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
  8. https://www.swr.de/swr4/musik/edith-piaf-biografie-100.html
  9. Der Spiegel (нем.) — 1994. — ISSN 2195-1349; 0038-7452
  10. https://www.alk-info.com/portraets/478-edith-piaf-und-alkohol-morphium-leberzirrhose-martyrium-entziehungsanstalt-der-spatz-von-paris-chanson-saengerin-milord-non-je-ne-regrette-rien-boxweltmeister-marcel-cerdan
  11. Edith Piaf(рус.). Discogs(пайванди дастнорас — таърих). 28 феврали 2021 санҷида шуд.
  12. Liste des chansons d'Édith Piaf(фр.) // Wikipédia. — 2021-02-17.
  13. Каталог советских пластинок Эдит Пиаф(пайванди дастнорас — таърих).