Эроншоҳ ибни Абилхайр
Ҳаким Эроншоҳ ибни Абулхайр (форсӣ: حکیم ایرانشاه بن ابی الخیر)) — шоири қарнҳои XI—XII, муосири Муҳаммад ибни Маликшоҳи Салҷуқӣ.
| Навъи фаъолият: | нависанда, шоир |
|---|---|
Зиндагинома
вироишСоли таваллуд ва вафоташ номаълум аст. Дар асоси гуфтаҳои шоир дар оғози достони «Баҳманнома», тахмин кардан мумкин аст, ки Эроншоҳ то соли 511 ҳиџри (1117 мелодї) дар қайди ҳаёт будааст. Дар бораи џараёни зиндагонии ӯ маълумоти дигар мавџуд нест.
Осор
вироишАз осори Ҳаким Эроншоҳ факат достони «Баҳманнома» то ба замони мо омада расидааст, ки онро шоир дар ҳудуди соли 500 ҳиҷрӣ (1106 милоди) ба номи султон Мухаммад бинни Маликшоҳи салчуқи ба риштаи назм кашидааст. Ин манзума қариб 5500 байтро дар бар мегирад. Мавзӯи он иборат аз саргузашти Баҳман — писари Исфандиёр ва ҷангу корнамоиҳои ӯст, ки пас аз марги падараш уро паҳлавони Сиистон — Рустам тарбия кардааст.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Askari, Nasrin (2016). The medieval reception of the Shāhnāma as a mirror for princes. Brill. ISBN 978-90-04-30790-2.
- Bahman-nāma // Encyclopædia Iranica : [англ.] / ed. by E. Yarshater. — 1985—.
- Matini, Jalal (2008). "Kuš-nāma". Encyclopædia Iranica, online edition. New York. https://www.iranicaonline.org/articles/kus-nama-part-of-a-mythical-history-of-iran.