Ғозии Хуросонӣ (форсӣ: غازی خراسانی‎; қарни XVI) — шоири форс-тоҷик.

Ғозии Хуросонӣ

Зиндагинома

вироиш

Бино ба маълумоти Мутрибӣ («Таз­ки­ра­ту-ш-шуаро), дар яке аз маҳалҳои Хуросон ба дунё ома­да, дар Ҳирот илм омӯхтааст. Аз дастмузди қас­собӣ таъмини маош мекардааст. Мутрибӣ ба маҳорати шоирии Ғозии Хуросонӣ баҳо дода, таъкид кардааст, ки «ӯ ашъори сан­ҷида ва писандида» дорад. Азбаски Ғозии Хуросонӣ намояндаи адабиёти доираҳои ҳунармандӣ ва табақаҳои поини ҷамъият буд, дар ашъори ӯ то андозае аҳвол ва орзую омо­ли ҳа­мин табақаи аҳолӣ инъикос ёфтааст. Ашъори парокандааш ба тавассути тазкираҳо боқӣ мондааст.

Ин ғазалу ру­боӣ намуна аз ашъори ӯст:

Лабташнаи ту моили Кавсар намешавад,
Саргарми бодаи ту мукаддар намешавад.
Нисбат ба ин гадои камин илтифоти ту,
Қурбон шавам, ки ҳеч муқаррар намешавад.
Аз як нигоҳи гарми ту то ҷон намедиҳам,
Меҳру муҳаббатам ба ту бовар намешавад.
Ғозӣ, туӣ, ки ханҷари қассобат орзуст,
Сайди заиф қобили ханҷар намешавад.

Дардо, ки гули умедам аз боғи мурод
Ҳаргиз ба муроди дили шайдо накушод,
Афсӯс зи дарди номуродӣ, афсӯс,
Фарёд зи дарди бенавоӣ, фарёд!

Адабиёт

вироиш