Қиём (ар. قيام‎ — истодан) — яке аз рукнҳои фарзие, ки намоз аз он шурӯъ мешавад.

Намозгузорон дар вақти қиём

Қиём дар Қуръон вироиш

Худованд дар Қуръон мефармояд: «Ва барои Худо хошеъона (ва фармонбарона) қиём намоед»[1].

 حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ   ‎  

Эзоҳ вироиш

  1. Бақара, 2: 238

Адабиёт вироиш

  • Абдушарифи Боқизода, Фиқҳи исломӣ бар асоси мазҳаби ҳанафӣ, Душанбе—2017.