Ҳиссача (дастури забон)

Ҳиссача - ҳиссаи номустақили нутқ буда, монанди дигар калимаҳои ёридиҳанда маънои моддӣ надорад, ба ҷумла ва аъзои алоҳидаи он маъно ё тобишҳои маъноӣ - ҳам маънои мантиқӣ ва ҳам эҳсосӣ зам мекунад. Ҳиссачаҳо аз рӯйи маъно ва вазифа ба чунин хелҳо ҷудо мешаванд:

1. Ҳиссачаҳои шаклсоз;
2. Ҳиссачаҳои ишоратӣ;
3. Ҳиссачаҳои маҳдудӣ;
4. Ҳиссачаҳои таъкидӣ;
5. Ҳиссачаҳои саволӣ;
6. Ҳиссачаҳои тасдиқӣ;
7. Ҳиссачаҳои инкорӣ.
8. Ҳиссачаҳои қиёсӣ.
9. Ҳиссачаҳои эҳсосӣ.
10. Сохти хиссачаҳо.

Сарчашма

• Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик.- Душанбе:Дониш,1985. - 356с.