Ҳосиби Табарӣ
Муҳаммад ибни Айюб Ҳосиби Табарӣ (форсӣ: محمد بن ایوب حاسب طبری; Омул, Устони Мозандарон — 990) — риёзидон ва ахтаршиноси эронӣ.
| Зодгоҳ | |
|---|---|
| Таърихи даргузашт | 990 |
| Кишвар | |
Зиндагинома
вироишӮ аз мардуми Табаристон буд.[1] ва дар рӯзгори Алпарсалон ва Маликшоҳи Салҷуқӣ мезист. Ҳосид бештари умрашро дар зодгоҳи худ гузаронид. Китобҳои «Шуморнома» ва «Мифтоҳу-л-муъомилот» аз ӯ шинохта шудаанд. «Мифтоҳу-л-муъомилот» китобе дар ҳисобу ҳандасаи муқаддамотӣ ва амалӣ аст. Ин китоб дар соли 1349 ш., бо муқаддима ва ҳавошӣ ба кӯшиши Муҳаммадамини Риёҳӣ тавассути Бунёди фарҳанги Эрон ба чоп расид.
|
Ин мақолаи хурд дар бораи донишманд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |
Эзоҳ
вироиш- ↑ Haseb-i Tabari. Encyclopedia Islamica. CGIE.