Ҳуқуқи маъмурӣ — соҳаи мустақили низоми ҳуқуқии ҶТ-ро тамсил намуда, гурӯҳи махсуси муносибатҳои ҷамъиятиро танзим месозад. Хусусияти асосии ин муносибатҳо дар он ифода меёбад, ки онҳо дар соҳаи идоракунии давлатӣ, яъне дар ҷараёни ташкил ва фаъолияти низоми ҳокимияти иҷроия дар тамоми қаламрави ҶТ ба вуҷуд меоянд. Ин гуна муносибатҳои хислатан гуногунранг ҳуқуқи маъмуриро ташкил медиҳанд.

Ҳуқуқи маъмурӣ дар доиран мавзӯи худ, пеш аз ҳама, реҷаи муайяниҳуқуқиро ташкил ва фаъолияти мақомоти ҳокимияти иҷроияро фароҳам меорад ва сониян, рафторн дигар иштирокчиёни муносибатҳои вдоракушро танзим месозад. Бо ин роҳ нақшихизматии хуқуқи маъмурӣ аз маҷмӯи меъёрҳои хуқуқӣ иборат буда, муносибатҳои ҷамъиятиеро таизим месозад, ки дар соҳаи идоракуиии давлатӣ(яъне дар ҷараёни ташкил ва фаъолияти низоми ҳокимияти иҷроия) ба вуҷуд меоянд[1].

Нигаред низ

вироиш

Қонун

  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ/Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с. 525-526