Ҳуқуқи субъективӣ (зеҳнӣ) - андозаи рафтори имконпазири иштирокчии муносибатҳои ҳуқуқӣ аст. Хуқуқи субъективӣ (ба маълумот, меҳнат, исгироҳат, муроҷиат ба мақоми давлатӣ, озодии сухан, матбуот ва г.) беандоза буда наметавонад. Ҳуқуқ андозаи барои шахс зарурии онро муқаррар менамояд. Якчанд имкониягҳои рафтори имконпазир ваколатро асос мегузоранд. Як қисми ҳуқуқҳои субъективиро шахс бо ҳаракатҳои шахсиаш амалӣ месозад (ҳуқуқи таҳсил, меҳнат ва г.) Дигар ҳуқуқҳои субъективӣ рафтори зарурии иштирокчиёни дигарро тапаб мекунанд (талаби баргардонидани қарз).[1]

Нигаред низ

вироиш
  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. - Душанбе: ЭР-граф, 2009. - с. 529