Ҷанги Бадр

Ҷанги Бадр (арабӣ: غزوة بدر) — аввалин набарди бузурги мусалмонон ва Қурайш (пеш аз ин ҷанг дар солҳои 623—624 дар байни мусалмонон ва Маккиён чандин даргириҳои хурд ба амал омада буданд), ки дар соли дуввуми ҳиҷрӣ дар ҳабдаҳуми моҳи Рамазон субҳи ҷумъа 17 марти 624 дар Ҳиҷоз (ғарби нимҷазираи Арабистон) рух дода буд. Ин набард пирӯзии бузурги низомӣ барои мусалмонон ва воқеан як гардиши нав дар муборизаи онҳо алайҳи Қурайш гардид. Густариши исломро то шикасти асосии мусалмонон дар ҷанги Уҳуд пурзӯр намуд (627). Артиши мусалмонон аз 300—317 нафар, 82-86 муҳоҷир, 61 нафар аз қабилаи Аус ва 170 нафар аз қабилаи Хазраҷ иборат буданд. Мусалмонон иштирокчиёни ҷанги Бадрро асҳоб ал-Бадр меноманд.

Сабабҳои мубориза бо Қурайш

Дар давраи фаъолияти Маккии Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам), ӯ ва асҳобаш ба ҳама гуна ҳамлаҳо, таҳдидҳо, таҳримҳо, латукӯб, таҳқир ва таҳдиди марг дучор шуда буданд. Ин Паёмбарро водор кард, ки аввал мусалмононро ба Ҳабашистон (Эфиопия) барои ҳиҷрат бирифиристад (худаш дар Макка монд) ва сипас ба Ясриб (Мадина), ки даъват Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)-ро пазируфта буданд, ҳиҷрат кард. Пайғамбар аз ҷониби аҳолии Мадина, ки лашкари хурде доштанд, дастгирӣ мешуд. Аммо лашкари Қурайш бештар буд ва дар аввал мусалмонон дар бораи корвонҳои Қурайш, ки аз назди Мадина мегузаштанд, иттилоот ҷамъ меоварданд ва сипас Паёмбар тасмим гирифт, ки ба яке аз онҳо ҳамла кунад. Чунин ҳамлаҳо ба корвонҳо (мусалмонон танҳо ба корвонҳои Қурайш ҳамла мекарданд) ба сарони Макка фишор меоварданд. Сабаби дигараш метавонад он бошад, ки мусулмонон дар Макка молу мулки зиёд доштанд ва ин як навъ бозгашти чизи гирифта шуда буд.