Ҷинояткории касбӣ — яке аз намудҳои фаъолияти ҷиноӣ буда, аз тарафи субъект ба сарчашмаи даромад табдил дода шудааст. Аз ӯ маҳорати касбй ва донишҳои заруриро талаб намуда, барои ба мақсади ниҳоӣ расидан аз муносибат бо муҳити ҷиноӣ истифода мебарад.

Ҷинояткории касбӣ дорои аломатҳои зерин аст:

  1. фаъолияти ҷиноии устувори махсусгардонидашуда;
  2. дорои маҳорати махсуси касбӣ ва донишҳои кофӣ будан;
  3. ҷинояткорӣ ҳамчун сарчашмаи даромад аст;
  4. аз алоқа бо муҳити ҷиноятй истифода бурдан.[1]

Нигаред низ вироиш

Эзоҳ вироиш

  1. Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 558