Ҷобир ибни Абдуллоҳ

Ҷобир ибни Абдуллоҳ ал-Ансорӣ (ар. جابر بن عبدالله الأنصاري‎, соли 14 қабл аз ҳиҷрат — 78 ҳ.қ.) — аз саҳобаи Муҳаммад (с) ва ба эътиқоди шиъа, саҷҷод буд. Шиъиён муътақид ҳастанд, ки ӯ ҳамон тавр, ки Муҳаммад (с) башорат дода буд, то замони имомати Муҳаммад Боқир зинда буд ва саломи Муҳаммад (с)-ро ба Муҳаммад Боқир расонд. Ба ин тартиб, ӯ панҷ имоми шиъа: Алӣ ибни Абитолиб (р), Ҳасани Муҷтабо, Ҳусайн ибни Алӣ, Зайналобуддин ва Муҳаммадбоқирро дарк кард.

Ҷобир ибни Абдуллоҳ
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: ходими низомӣ
Таърихи таваллуд: 607
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 697 ё 696[1]
Маҳалли даргузашт:
Миллат: Banu Khazraj[d][2]
Эътиқод: ислом[2]
Модар: Nasiba bint Uqba ibn Uddi[d]
Вироиши Викидода

Зиндагинома вироиш

Ҷобир ибни Абдуллоҳ ибни Амри Ансорӣ аз тираи Банусалама аз қабилаи хазраҷ аст, ки ҳудуди понздаҳ сол қабл аз ҳиҷрати Муҳаммад (с) дар Мадина ба дунё омад. Албатта, таваллуди ӯро 16 сол қабл аз ҳиҷрат ва синни ӯро дар ҳодисаи Бадр 18 сол ҳам навиштаанд[3]. Аввалин мавриде, ки муаррихон аз Ҷобир овардаанд, ҳузури ӯ бо падараш дар байъати Ақабаи дувум дар соли 13 биъсат аст. Вай камсолтарин нозири байъат авсиён ва хазраҷиён бо Муҳаммад (с) буд ва эҳтимолан дар он ҳангом 16 сол доштааст.

Фазилатҳо вироиш

Ҷобир дар шумори он гурӯҳ аз саҳоба аст, ки шиъаву суннӣ дар бузургдошти ӯ иттифоқи назар доранд. Ба гузориши Тирмизӣ, Аҳмад ибни Ҳанбал ва Ибни Ҳаббон, аз фазоилаш ин буд, ки 25 бор Муҳаммад (с) барои вай дар моҷарои «Лайлатулбаъир» истиғфор кард. Дар ривояте Ҷаъфар ас-Содиқ Ҷобирро аз мунқатеъон ба аҳли байт шумурда ва дар ривояте дигар дар шумораи чанд тан аз асҳоби Алӣ ибни Абитолиб қарор гирифта, ки ба онҳо бишорати биҳишт дода шудааст.

Эзоҳ вироиш

  1. 1.0 1.1 Али-заде А. Джабир ибн Абдуллах (рус.) // Исламский энциклопедический словарьМ.: Ансар, 2007. — С. 218. — ISBN 978-5-98443-025-8
  2. 2.0 2.1 арабская Википедия — 2003.
  3. جایگاه روانشناسی در مدیریت :. Afghanistan Centre at Kabul University. 2012. 


Адабиёт вироиш

  • Али-заде А. А. Джабир ибн Абдулла // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — С. 218. — ISBN 978-5-98443-025-8. (CC BY-SA 3.0)