Абдурраззоқи Санъонӣ
Абдурраззоқи Санъонӣ (ар. عبد الرزاق الصنعاني; 744[1][2][3] — 17 январ 827 ё 827[1][2][3][…]) — муҳаддис ва қуръоншиноси эронитабори суннимазҳаб, муаллифи «Тафсири Абдурраззоқ» ва «Муснафи Абдурраззоқи Санъонӣ».
| Абдурраззоқи Санъонӣ | |
|---|---|
| араб. ар. عبد الرزاق الصنعاني | |
 | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | муҳаддис, муфассир |
| Таърихи таваллуд: | 744[1][2][3] |
| Таърихи даргузашт: | 17 январ 827 ё 827[1][2][3][…] |
| Кишвар: | |
| Эътиқод: | ислом ва суннӣ |
Фаъолияти илмӣ |
|
| Самти фаъолият: | илми ҳадис, тафсир ва ислом[4] |
| Устодон: | Abd al-Rahman al-Awza'i[d], Суфёни Саврӣ[d], Ибни Ҷурайҷ ва Молик ибни Анас |
| Шогирдон: | Аҳмад ибни Ҳанбал, Исҳоқ ибни Роҳавайҳ ва Ali ibn al-Madini[d] |
| Осор: |
Феҳрист
|
 Вироиши Викидода | |
Зиндагинома
вироишАбубакр Абдурраззоқ ибни Нофеи Ҳимярӣ яке аз устодони Имом Бухорӣ буд.
Таълифот
вироишАз ӯ осор ва таълифоти зиёде дар риштаҳои гуногун боқӣ мондааст, ки «Тафсиру-л-Қуръон» ва «ал-Мусаннаф» («Мусаннафи Абдурраззоқ») аз машҳуртарини онҳо мебошанд.
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Library of Congress LCNAF (ингл.)
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Национальная библиотека Израиля — 1892.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Identifiants et Référentiels (фр.) — ABES, 2011.
- ↑ Чешская национальная авторитетная база данных
Адабиёт
вироиш- Ибни Ҳумоми Санъонӣ / А. Боқизода // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.
- "Encyclopaedia of Islam (12 vols.)" (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill. 1960–2005. Шаблон:Citation error. https://referenceworks.brillonline.com/search?s.q=&s.f.s2_parent=s.f.book.encyclopaedia-of-islam-2&search-go=Search.
.png){kind=small}
|
Ин мақолаи хурд дар бораи донишманди мусалмон аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |