Абубакр Дулаф ибни Ҷаъфар ибни Юсуф Шиблии Хуросонӣ (форсӣ: ابوبکر دلف‌ بن‌ جعفر بن یونس شبلی‎; 861[1], Сомарро[d], Вилояти Салоҳаддин[2] ё Бағдод[2]30 июл 946 ё 945[3]) — сӯфӣ, зоҳид ва орифи форс-тоҷик, муосири Ҷунайди Бағдодӣ, Мансури Ҳаллоҷ ва Абуҳафси Ҳаддод.

Абубакри Шиблӣ
араб. ар. أبو بكر الشبلي
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: сӯфӣ, донишвар, шоир
Таърихи таваллуд: 861[1]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 30 июл 946 ё 945[3]
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: ислом
Устодон: Ҷунайди Бағдодӣ[4]
Вироиши Викидода