Абулқосим Ҷунайд ибни Муҳаммади Бағдодӣ (ар. ابو القاسم الجنيد ابن محمد الخزاز القواريري البغدادي‎; 830[1], Бағдод[2]13 апрел 910 ё 909[2], Бағдод — ориф, сӯфӣ, зоҳид ва фақеҳи форс-тоҷик, асосгузори равияи ҷунайдия, муаллифи «ас-Сир фӣ анфоси суфия», «Давоу-л-арвоҳ», «Китобу-л-фано», «Китобу-л-мисоқ».

Ҷунайди Бағдодӣ
араб. форсӣ: جنید بغدادی
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: файласуф, шоир
Таърихи таваллуд: 830[1]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 13 апрел 910 ё 909[2]
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: суннӣ
Устодон: Harith al-Muhasibi[d][3]
Шогирдон: Мансури Ҳаллоҷ ва Абубакри Шиблӣ[3]
Вироиши Викидода