Абулбаракаи Самарқандӣ

(Тағйири масир аз Абулбаракаи Фироқӣ)

Абулбаракаи Фироқӣ (форсӣ: ابوالبرکه سمرقندی[1]; ? — 1507) — шоир, нависанда, қозӣ ва донишманди форс-тоҷик.

Абулбаракаи Фироқӣ
Зодгоҳ: Самарқанд
Навъи фаъолият: шоир, донишманд

Зиндагинома вироиш

Улуми мутадовилаи даврро дар зодгоҳаш омӯхта, дар Шаҳрисабз, Самарқанд, Ҳирот, Табрез қозигӣ кардааст. Мувофиқи маълумоти манбаъҳои адабӣ шоири тавоно, дорои истеъдоди баланд будааст. Ба ин ҳунари ӯ писаронаш Хоҷа Айюб ва Баҳоуддин пайравӣ кардаанд. Аз соҳибдевон буданаш манбаъҳои адабӣ иттилоъ додаанд, вале то ҳол девонаш дастраси муҳаққиқон нагардидааст.

Осор вироиш

Дар тазкираҳову баёзҳо, радоифулашъорҳо ғазалҳои бисёре аз ӯ (асосан дар мавзӯи ишқ) дарҷ шудаанд.

Маҳро ба ҷамоли ту куҷо заҳраи даъвост,
К-он ҷо ҳамагӣ сурату ин ҷо ҳама маъност.
Ман Тури таҷаллӣ чӣ кунам, бар лаби бом ой,
Боми ту маро Туру ҷамоли ту таҷаллост.

Эзоҳ вироиш

  1. ابوالبرکه سمرقندی. rasekhoon.net. 17 апрели 2024 санҷида шуд.

Адабиёт вироиш

  • Алишери Навоӣ, Маҷолис-ун-нафоис, Тошкент, 1961.