Абулмуъини Насафӣ

(Тағйири масир аз Абулмуини Насафӣ)

Абулмуъини Насафӣ (ар. ابوالمعین النسفی‎; 1027[1], Мовароуннаҳр1115[1], Қаршӣ) — мутакаллим, илоҳиётшинос ва фақеҳи ҳанафии форс-тоҷик, пайрави мактаби мотуридия[2], муаллифи «Табсирату-л-адилла».

Абулмуъини Насафӣ
араб. ар. ميمون بن محمد بن محمد بن معبد بن مكحول[1]
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: олим, муаррих
Таърихи таваллуд: 1027[1]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 1115[1]
Маҳалли даргузашт:
Эътиқод: ислом ва мотуридӣ[d]
Шогирдон: Масъуд ибни Аҳмади Косонӣ
Осор:

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Вироиши Викидода
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 الزركلي خ. ا. الأعلام (араб.): قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربين والمستشرقين — 15 — بيروت: دار العلم للملايين, 2002. — Ҷ. 7. — С. 341.
  2. Abu'l-Mu'in al-Nasafi's understanding of iman and takfir(пайванди дастнорас — таърих). Academicresearch.net. 16 феврали 2024 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 28 марти 2019.