Абутуроби Исфаҳонӣ
Абутуроби Исфаҳонӣ (форсӣ: ابوتراب اصفهانی; 1581, Исфаҳон — 1662, Исфаҳон), мутахаллис ба Туробо — шоир, хушнавис ва настаълиқнависи форс-тоҷик, яке аз маъруфтарин шогирдони Миръимод.
| Таърихи таваллуд: | 1581 |
|---|---|
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1662 |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Навъи фаъолият: | хушнавис |
Зиндагинома
вироишНозукиҳои хаттотӣ ва хушнависиро аз Мулло Алӣ Фоизӣ ва Мир Имоди Сайфи Қазвинӣ омӯхтааст. Дар навиштан ба хатти настаълиқ ба дараҷаи устодӣ расида, баъдан ба таълими хушнависӣ машғул буд. Аз Абутуроби Исфаҳонӣ осори кам боқӣ мондааст. Ӯ чанд қитъа ва китоби «Саҳбату-л-аброр»-и Абдурраҳмони Ҷомиро китобат кардааст, ки ҳоло дар китобхона-осорхонаи «Гулистон»-и Эрон маҳфузанд.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Исфаҳонӣ // Илм — Исҳоқ. — Д. : СИЭМТ, 2019. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 8). — ISBN 978-99947-33-98-9.
- Ḥabībollāh Fażāʾelī (February 1971), Aṭlas-e Ḫaṭṭ : Taḥqīq dar Ḫuṭūṭ-e Islāmī (Research in the Islamic scripts) (in Persian), Isfahan, pp. 541—542