Андигон
Андигон — деҳа дар ҷамоати деҳоти Абдулло Абдулвосиеви ноҳияи Ваҳдат. Аз Андигон то маркази шаҳр 4 км; роҳ асфалтпӯш. Аҳолиаш 3793 нафар (2017)[1], тоҷикон.
| Деҳа | |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
|---|---|
| Вилоят | НТҶ |
| Ноҳия | Ваҳдат |
| Таърих ва ҷуғрофиё | |
| Минтақаи замонӣ | {{{минтақаи замонӣ}}} |
| Аҳолӣ | |
| Аҳолӣ | 3793 тан (2017) |
| Миллият | тоҷикон |
| Эътиқодот | мусулмонон |
| Забони расмӣ | тоҷикӣ |
| Пешшумораи телефон | +992 3136 |
Иқтисод вироиш
Деҳа мактаби таҳсилоти миёнаи умумӣ, бунгоҳи тиббӣ, ошхона, тарабхона ва нуқтаҳои савдои хусусӣ дорад. Соҳаҳои асосии хоҷагӣ: сабзавоткорӣ ва ғаллакорӣ. Заминҳо аз канали «Баҳористон» обёрӣ мешаванд[2].
Эзоҳ вироиш
- ↑ Тақсимоти маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2017. — 580 с. — ISBN 978-99947-33-68-2
- ↑ Андигон // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.
Адабиёт вироиш
- Феҳристи номи маҳалҳои Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2013. — 332 с. — ISBN 978-99947-33-54-5
|
Ин мақолаи нопурра аз ҷуғрофияи Тоҷикистон мебошад. Шумо метавонед бо пурра кардани ин ба Википедия кумак кунед. |