Анероид

Анероид (юн. a — ҳиссачаи инкорӣ + nērós — «об», яъне бе моеъ коркунанда), барометр–анероид — асбобест барои чен кардани фишори атмосферӣ.

Қисми ҳассоси анероид қуттии устувонашакли металлиест, ки аз дохилаш ҳаво хориҷ карда шудааст. Ҳангоми зиёд шудани фишори атмосферӣ қуттӣ фишурда шуда, пружинаи ба он насбшударо мекашад; ҳангоми кам шудани фишор қуттӣ дамида, пружинаро тела медиҳад. Ҷойивазкунии канори пружина ба воситаи фишангҳо ба ақрабак таъсир мерасонад ва он дар рӯи ҷадвали асбоб фишори атмосфериро нишон медиҳад. Ба ҷадвали анероид инчунин ҳароратсанҷи камоншаклро насб кардан мумкин аст, ки он барои ворид кардани тағйироту иловаҳо ба нишондодҳо нисбати ҳарорат зарур мебошад. Барои муайян намудани нишондодҳои ҳақиқии фишор, нишондодҳои анероид ба тағйироту иловаҳо ниёз доранд, ки ин мақсад бо муқоисаи нишондодҳои барометри симобӣ амалӣ мегардад. Хатои ченкунии анероид 1 – 2 мбар аст. Анероид андозаи начандон калон дошта, дар сафарҳо ва ҳаёти ҳаррӯза васеъ истифода мешавад. Анероидро инчунин барои чен кардани баландӣ истифода мебаранд. Дар ин ҳолат ҷадвали анероидро ба метрҳо тақсим мекунанд. Барометр-анероид яке аз асбобҳои асосии пешгӯӣ кардани обу ҳавои рӯзҳои наздик мебошад, чунки тағйироти он аз фишори атмосферӣ вобаста аст.

Сарчашма

• Анероид / М. Холов // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.