Аполлинер
Гийом Аполлинер(фр. Guillaume Apollinaire; номи аслӣ — лаҳӣ: Wilhelm Albert Vladimir Apollinaris de Wąż-Kostrowicki — Вилгелм Алберт Владимир Александр Аполлинарий Вонж-Костровицкий (26 августи 1880, Рим – 9 ноябри 1918, Париж) — шоири фаронсавӣ.
| Гийом Аполлинер | |
| Guillaume Apollinaire | |
| Ном ба ҳангоми таваллуд: |
лаҳӣ: Wilhelm Albert Włodzimierz Apollinaris de Wąż-Kostrowicky |
|---|---|
| Санаи таваллуд: | |
| Зодгоҳ: | |
| Санаи марг: | |
| Маҳалли марг: | |
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | |
| Солҳои эҷод: |
1902 — то ҳол |
| Жанр: | |
| Забони осор: | |
| Ҷоизаҳо: | |
| Имзо: |
|
 Осор дар Викитека | |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
 Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард | |
Мундариҷа
ЗиндагиномаВироиш
То 9-солагӣ дар Италия зиндагӣ кардааст. Соли 1889 оилаи Аполлинер ба Париж омад ва то охири умр он ҷо монд.
ЭҷодиётВироиш
Аввалин асаре, ки бо имзои «Аполлинер» нашр кардааст, ҳикояи «Ересиарх» (1902) мебошад. Аполлинер ва Пабло Пикассо (рассоми машҳури фаронсавӣ) ба ҷараёни кубизм дар санъат (1900) асос гузоштанд. Қиссаи (повести) «Қатли шоир» (1900), маҷмӯаи шеърҳои «Алкол» (1913) аз навиштаҳои Аполлинер мебошанд. Аполлинер бо пйесаи «Пистонҳои Терез» ба ҷараёни сюрреализм дар назми ҷаҳонӣ поя гузошт. Аз офаридаҳои Аполлинер бармеояд, ки ӯ бо рубоиёти Умари Хайём, «Гулистон»-и Саъдӣ ошно будааст. Аполлинер аз мутолиаи «Гулистон» илҳом гирифта, шеъри «Ид»-ро навиштааст. Ба забони тоҷикӣ аз осори Аполлинер шеърҳои «Исфаҳон», «Шаҳри Оркениз», «Расми ҷовидон» ва «Тирамоҳ» тарҷума шудаанд.
ЭзоҳВироиш
- ↑ 1.0 1.1 идентификатор BNF: платформа открытых данных — 2011.
ОсорВироиш
- Аполлинер, Стихи, М., 1967.
СарчашмаВироиш
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2017, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.