Асадуллоҳи Ахтар
Асадуллоҳи Ахтар (форсӣ: اختر; ?, Мовароуннаҳр — 1670, Аҷмир, Ҳиндустон) — шоири форсизабони Ҳиндустон.
| форсӣ: اختر | |
| Тахаллусҳо: | Ахтар |
| Зодгоҳ: | Мовароуннаҳр |
| Таърихи даргузашт: | 1670 |
| Маҳалли даргузашт: | Аҷмир, Ҳиндустон |
| Навъи фаъолият: | шоир |
| Забони осор: | форсӣ |
Зиндагинома
вироишДар синни камолот ба Ҳиндустон рафта, дар ҳамон ҷо зиндагӣ ва эҷод кардааст. Дар навъҳои гуногуни адабӣ шеър гуфтааст. Бо номҳои «Гулшани Маҳмуд», «Шуълаи ишқ», «Гетиошӯб», «Аҷабнома», «Сурмаи ҳасрат», «Тилисми ваҳдат» маснавиҳо доштааст.
Абёти зерин аз ӯст:
- Теғ чун дорӣ ба каф, золим, муроди ман барор,
- Во магир аз ташнагон оби зулоли хешро.
- Мусҳафи рӯйи ту гардид бӯсагоҳи лаб маро,
- Дидам аз «Девон»-и Ҳофиз хуни фоли хешро.
- Ба оине, ки сад шамъ аз насиме кушта мегардад,
- Ҷавоне шуд шаҳид аз шӯхии он офати лабҳо.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Ахтар // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.