Атирау

Атирау (қаз.: Атырау [ɑtɯ'rɑu] ; то соли 1991 — Гурйев) — шаҳр дар Қазоқистон, маркази маъмурии вилояти Атирау. Он дар қисмати ғарбии кишвар, дар соҳили дарёи Урал ҷойгир шудааст (дар пояаш дар маҷрои дарё баҳри Каспий ҷойгир буд, вале дар натиҷаи паст шудани сатҳи оби Каспий дарё аз он дур шудааст). Аҳолиаш 218,1 ҳазор нафар (2014).

Шаҳр
Атирау
русӣ: Атырау
Парчам Нишон
Кишвар	[[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Таъсис	1640
Баландии марказ	−20 м
Минтақаи замонӣ	UTC+05:00
Аҳолӣ
Аҳолӣ	▲295 496 тан (1 январ 2021)
Шиносаҳои ададӣ
Нишонаи почта	060001–060011
atyrau.gov.kz
Парвандаҳо дар Викианбор

Таърих

Соли 1640 таъсис ёфтааст. 4 октябри 1991 ба Атирау табдили ном кардааст.

Иқлим

Иқлимаш континенталии хушк. Ҳарорати миёнаи ҳаво январ — 9,4°С, июл +26,8°С. Миқдори бориши солона — 177 мм.

Иқтисод

Фурудгоҳ, бандари дарёӣ ва р. о. дорад. Атирау тавассути р. о. бо Осиёи Миёна (Душанбе, Тирмиз, Бухоро, Чорҷӯ, Нукус,) мепайвандад. Маркази муҳимми саноати нафту кимиёи мамлакат аст. Аз ҳудуди Атирау лӯлаи нафти Гурев — Орск ва Узен — Куйбишев мегузарад. Дар Атирау заводҳои нафт, кимиё (истеҳсоли полимерҳо), инчунин заводи автомобилсозӣ, таъмири киштӣ, комбинатҳои консерви моҳӣ, гӯшт, масолеҳи бинокорӣ мавҷуданд. Соли 1999-ум 100-солагии дарёфти нафт дар Қазоқистон ҷашн гирифта шуд, ки дар он Атирау сазовори унвони «пойтахти нафтии Қазоқистон» гардид.

Маорифу фарҳанг

Донишкадаи нафт ва газ, Донишгоҳи давлатии ба номи Х. Досмухаммедов, донишкадаи омӯзгорӣ, Донишкадаи гуманитарӣ-муҳандисии Атирау, коллеҷҳои политехникӣ, бизнес ва ҳуқуқ, кишоварзӣ, коллеҷи серсоҳаи «Болашак», омӯзишгоҳҳои тиббӣ, мусиқӣ, осорхонаи кишваршиносӣ ва театри драма дорад.

Адабиёт

• Гурев // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.