Бурё (порсӣ: بریا ) – дар гузашта яке аз ашёи муҳими рӯзгор буд, ки онро ба фарши хона барои нам накашидани гилем, қолину палос аз таги онҳо паҳн мекарданд. Ҳангоми бомпӯшӣ дар хонаҳои анъанавии деҳот низ бурёро истифода мебаранд. Бурёро ба болои васса тунук хобонида, аз болояш андова мекунанд, ё хок мерезанд. Дар гузашта бурёро ҳамчун гилем низ истифода мебурданд. Дар деҳаҳо ҳоло ҳам бурёро дар хонаҳои суннатӣ истифода мебаранд.[1] [2]

Адабиёт

вироиш
  • Ершов Н.Н. Домашныие промыслы и ремесла // Таджики Каратегина и Дарваза. – Душанбе, Вып. 1, 1966;
  • Ершов Н.Н. Каратаг и его ремесла. – Душанбе, 1984.
  • Турсунов Н. Из истории городского ремесла северного Таджикистана (Ткацкие промысли Ходжента и его пригородов в конце XIX – начале XX вв.). – Душанбе, 1974

Нигаред низ

вироиш
  1. Д. Раҳимов. Касбу ҳунарҳои анъанавии тоҷикон. – Душанбе, 2014. – С. 26.
  2. Турсунов Н. Атлас // Энсиклопедияи советии тоҷик. Ҷ.1. – Душанбе, 2011. – С. 286.