Абдувалӣ Абдурашидов: Тафовут байни таҳрирҳо

Соли 1981 А. Абдурашидов шӯъбаи Мусиқии Шарқи Консерваторияи давлатии Тошканд ба номи М. Ашрафиро бо ихтисоси рубоб хатм намудааст. Солҳои 1981-1987 омӯзгори кафедраи Мусиқии Шарқ ва солҳои 1987–1992 дар кафедраи мусиқии анъанавии [[Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода]] кор кардааст. Дар Консерваторияи давлатии Озарбойҷон ба номи У. Гаҷибеков (1985) савияи касбиашро такмил додааст.

А. Абдурашидов лауреати озмунҳои [[Шашмақом]] ([[Душанбе]], 1989; [[Тошканд]], 1991) буда, фаъолияти навозандагиашро пайваста инкишоф медиҳад. Соли 1991 рисолаи номзадиро дар мавзӯи «Танбӯр ва истифодаи он дар омӯзиши системаи Шашмақом» бомуваффақият дифоъ намуд. Солҳои 1993 – 1995 ба ҳайси ноиби президенти [[Академияи мусиқии Ҷумҳурии Тоҷикистон]] ([[Хуҷанд]]), Баъди табдил додани ин Академия ба [[факултети санъати ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров]], дар ин Донишгоҳ вазифаи омӯзгор ва мудири кафедраи [[факултети санъати ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров]] адо мекунад. 1996 – 2002 – мудири шӯъбаи санъати Пажӯҳишгоҳи илмию таҳқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон кор карда, дар ҷараёни фаъолият маҳорати касбиашро дар [[Донишгоҳи Миллии Теҳрон]] (1999) такмил медиҳад.

Солҳои 2002–2011 Абдувалӣ Абдурашидов бо дастаи шогирдони худ аз Академияи мақом дар бештари ҷашнвораҳои байналмиллалӣ, аз ҷумла давлатҳои [[Хитой]], [[Германия]], [[Франсия]], [[Белгия]], [[Норвегия]], [[Шветсия]], [[Англия]], [[Италия]], [[Испания]], [[ИМА]], [[Юнон]], [[Ҳиндустон]], [[Эрон]], [[Покистон]], [[Сурия]], [[Марокаш]] ва чандин кишварҳои дигар санъати [[Шашмақом]]и тоҷикро сарбаландона муаррифӣ ва тарғиб намуда, сазовори ҷоизаҳову дипломҳои сатҳи байналхалқӣ гардидааст.

== Эҷодиёт ==

Абдувалӣ Абдурашидов мураттиб ва яке аз муаллифони маҷмӯаи «Фурӯғи меҳр» (шеъру суруд барои кӯдакон) (2004), муаллифи асари «Омӯзиши авзони шеър ва мусиқӣ» («Арӯз ва мусиқӣ») (нашри якум – 2001, нашри дуюм – 2002) ва як қатор мақолаҳои илмӣ, аз зумраи «Танбӯр ва вазифаи он дар омӯзиши асосҳои Шашмақом», «Уд ва танбӯр – нигоҳдорандаи ду системаи мақом», «Шашмақом, асри XXI: инкишофи санъати мусиқии классикӣ дар замони ҳозира», «Ташаккули авзони рубоӣ дар матни адвори зарбии мусиқӣ» мебошад. ӯ яке аз чаҳор муаллифи нахустнашрияи «Энсиклопедияи Шашмақом» (1999) аст.