Одинамуҳаммад Маъдан: Тафовут байни таҳрирҳо

Аз руирӯи маълумотҳои Фазлии Намангонӣ Маъдан девоне тартиб дода буд, вале девони зикршударо ҳамчун гумшуда меҳисобиданд. Муддати дароз танҳо қисме аз шеърҳояш дастрас буд, ки дар антологияи Фазли Намангонӣ ҷойгир буд ва бархе аз маҷмуи шеърҳое, ки дар дар шаҳри [[Тошкент]] . Соли 1962 тайи таҳқиқоти филологӣ дар зогоҳашзодгоҳаш деҳаи [[Понғоз]] якчанд девони шоир ёфт шуд, ки мазмунан аз ҳамдигар фарқ мекард. Танҳо қисме аз шехрҳоишеърҳои дар ин девонҳо буда ба нашр расида буданд.

Маъдан чун дигар шоирони замони худ бо ду забон тоҷикӣ ва узбекӣ менавишт. Дар шеъоҳои тоҷикии шоир таассури асарҳои Ҷомӣ, Ҳилолӣ ва бедилБедил ба назар мерасид. Ҳамин тавр дар шеърҳои узбекӣ низ таъсири асарҳои [[Алишер Навоӣ|Навоӣ]] ва [[ФизулӣФузулӣ]] дида мешуд. Маъдан якчанд мухаммас ба ғазалҳои Навоӣ навистааст, ғазали маъруфи ӯ «Менга номеҳрибон ёр…» аз ин гуфтаҳо шаҳодат медиҳанд. Шеърҳои Маъдан дар сатҳи баланд навишташудааст.