Муҳаммад ибни Ҷарири Табарӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

'''Муҳаммад ибни Ҷарири ал-Табарӣ''' ([[ЗабониМуҳаммад арабӣ|араб.]] محمدибни بنҶарир جريرибни الطبري‎Язид ибни Касири Табарӣ) ({{lang-ar|محمد الطبري}}; - 839, [[Табаристон]] — 923, [[Бағдод]])  — яке аз аввалин шахсиятҳои машҳури форс ва таърихшиносӣ форсу машриқзамин буд. Дар ҷаҳон ӯро ҳамчунин бо номи Табарӣ мешиносанд.

Муҳаммад ибн Ҷарир ал-Табарӣ соли [[838]] дар шаҳри [[Бағдод]], ки он замон пойтахти [[Халифати араб]] буд, таваллуд шудааст. Соли 923 аз дунё чашм пушидааст.

Саҳми Муҳаммад ибн Ҷарир ал-Табарӣ дар тавсиритафсири '''[[Қуръон''']] ва қонунҳои ислом, яъне '''Шариъат''' бузӯрг аст ва ӯро то ҳол уламои исломии (классик) мешуморанд. Тамоми китобҳояш бо забони арабӣ нависта шудааст. Китобҳои машҳурмашҳури Табарӣ - '''''[[Таърихи Табарӣ]]''''' ва '''''[[Таърихи пайғамбарон ва шоҳон]]''''' - ки бо забони арабӣ ''' «Таърих ал-расул вал-мулук» ''' ном дорад, маъмул аст. Табарӣ Инин китобро [[соли 914]] ба итмом расондааст. Китоб аз ҳама пурратарин дастнависи асримиёнагӣ ба ҳисоб меравад, кива зиёда аз 30000 варақро дарбар мегирад.