Алӣ ибни Абутолиб: Тафовут байни таҳрирҳо
Content deleted Content added
→Таърих: иловаҳо |
х clean up, replaced: |зодгоҳ → | зодгоҳ , |вазифа → | навъи фаъолият, removed: Гурӯҳ:Шахсиятҳо аз рӯи алифбо using AWB |
||
Сатри 2:
|навъ = шахсияти таърихӣ
|арабӣ = علي بن أبي طالب
|
|аввалдавр = 656
|охирдавр = 661
Сатри 10:
|лақаб = Шери Худо , Муртазо
|санаи таваллуд = {{СанаиТаваллуд|17|03|599}}
| зодгоҳ = {{Зодгоҳ|Макка|шаҳри Макка}}
|санаи вафот = {{СанаиМарг|24|01|661}}
|маҳалли вафот = [[Куфа]], [[Ироқ]]
Сатри 21:
== Таърих ==
Алӣ тайи панҷ солу шаш моҳ, ки хилофат кард, пайваста гирифтори ҷанг буд ва се гурӯҳ аз мухолифони ӯ буданд. Гурӯҳи нахустин касоне буданд, ки бо ӯ байъат карда, сипас паймоншиканӣ карданд ([[Талҳа]] ва [[Зубайр]]), ононе, ки аз тобеият ба Алӣ сар боз заданд [[Муовия писари Абусуфиён|Муовия ибни Абусуфия]] ва ононе, ки аз дар дин навоварӣ ҷорӣ карда, аз он берун рафтанд (чун [[хавориҷ|хавориҷи Наҳравон]]).
Зиндагии Алӣ боризтарин ва ибратомӯзтарин намунаи ҷонфидоиҳо буд дар роҳи Худо, дар роҳи Ҳақ ва ҳакиқати ислому суннати поку муқаддаси [[Расули Худо (с)]]. Пас мардумон аз паси Алӣ разия-л-Лоҳу анҳу бо Ҳасан ибни Алӣ байъат карданд. Ва нахустин касе ки ба ӯ байъат кард, Қайс ибни Саъд ибни Ибода буд, гуфт: {{аввали иқтибос}}«Байъат мекунам бо ту бар ҳукми Худои таоло ва бар суннати пайғамбар (с)»{{охири иқтибос|сарчашма=}}. Ва ҳамон рӯз донистанд мардумон, ки Ҳасанро нияти ҳарб кардан нест. Ва чун мардумони [[Куфа]] ва [[Ироқ]] бо Ҳасан (р) гирд омаданд ва гуфтанд: «Сипоҳ берун бар» Ҳасан чора наёфт, аз Куфа берун омад бо чиҳил ҳазор мард ва ба Мадоин омад. [[File:Ali And his Sons.JPG|thumb|left|200px|Алӣ ибни Абу-Толиб ва фарзандони ӯ.]] Ва Қайс ибни Саъд ибни Ибодаро бар муқаддима бифиристод бо дувоздаҳ ҳазор мард. Ва ба аввали ҳадди Шом бинишаст шашуми моҳи раббеъ-ул-аввал ба соли чиҳилу як ва Муғира ибни Шӯъба ба Макка буд аз қибали Алӣ ва чун Алӣ (р) кушта шуд, [[Муовия писари Абусуфиён|
Муовия [[нома]] кард ба зани Ҳасан – Асмо бинти Ашъас ибни Қайс ва гуфт: {{аввали иқтибос}}«Агар ту Ҳасанро ҳалок кунӣ, ман туро ба писари хеш диҳам – Язид алайҳи-л-лаъна» пас Асмо нома кард ба ҷавоб, ки ман надонам, ки чӣ гуна бояд ҳалок бояд кардан. Пас Муовия дасторча заҳролуд кард ва ба Асмо фиристод ва гуфт: «Чун Ҳасан бо ту дарояд ин дасторча ӯро деҳ то хештанро бад-ин пок кунад»{{охири иқтибос|сарчашма=}} пас чун Ҳасан бо ӯ гирд омад, он дастрча ӯро дод. Ҳасан хештанро пок кард ва он заҳр андар андоми Ҳасан кор кард ва андар он ҳалок шуд ва гурӯҳе гуфтанд, ки шарбате заҳр фиристод Муовия ба Асмо, то ӯ мар Ҳасанро диҳад ва низ гуфтанд, ки Муовия Асморо, зани Ҳасан бипазируфта буд, ки то даҳ ҳазор мард ба ту диҳам ва даҳ зайъат ба саводи Ироқ андар. Баъди шаҳид шудани Ҳасан, Муовия бифармуд, то ӯро бикуштанд [1, 1157-1162].
Сатри 44:
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо:Хилофати Араб]]
[[Гурӯҳ:Шахсиятҳо:Ислом]]
|